به نقل از «همشهری آنلاین»

پوشیدن جین آبی ممنوع!|در این کشور مردم نیمه برهنه اند

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۷۸۲۸

همشهری آنلاین:گروه خانواده-مژگان مهرابی:تصور اغلب ما این است به جز کشورهای اسلامی دیگر کشورها خیلی به موضوع پوشش اهمیت نمی دهند. اما بد نیست بدانید در هر کشور قوانین خاصی تعریف شده که برگرفته از فرهنگ ملی آن اقلیم است. محمد مهدی مختاری دیپلمات بازنشسته و پژوهشگر سیاسی با توجه به سفرهای زیادی که به کشورهای مختلف داشته اطلاعات جالبی درباره لباس و پوشش مردم دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کوبا، ونزوئلا، نیکاراگوئه، پرتقال، فنلاند، اسپانیا، آلمان، فرانسه، هند، مالزی، ترکیه و پاکستان از جمله کشورهایی است که مختاری در طول مدت فعالیت دیپلماتیک خود به آنها سفر کرده و حتی چند سالی هم زندگی کرده است. او درباره پوشش مردم دیگر کشورهای جهان به نکته ارزنده ای اشاره می کند: «در جای جای دنیا به جز قشر محدودی از مردم، باقی همه تمایل به پوشیدگی دارند. لباس هایی که در محل کار استفاده می کنند به جز چند کشور عربی، انتخاب پوشش در دیگر کشورها آزاد است و هر کس می تواند بنا به سلیقه خود لباس بپوشد. اما با توجه به عرف و فرهنگ جامعه شان. کسی از پوشش بد استقبال نمی کند و سعی می کنند به اصول اخلاقی احترام بگذارند. لباسی که برای شرکت در مهمانی می پوشند با لباس در جلسات کاری فرق می کند. حتی نوع آرایش زن ها در محل کار ملایم است.»

مالزی

او در سفری که به مالزی داشته خاطرات زیادی به یاد دارد و از فرهنگ اصیل این مردم می گوید: «مالزی کشور اسلامی است. خود شهروند مالایایی خودشان رعایت می کنند و روسری بلند می پوشند. به ندرت پیش می آید خانمی مسلمان باشد و روسری به سر نکند. ولی اگر شهروندی غیر از مالایایی باشد منعی برای پوشیدن لباس غیر رسمی آن کشور ندارد. مثل چینی ها که جمعیت قابل توجهی از آنها در مالزی زندگی می کنند.» پوشش در کشور مالزی طبق فرهنگ بومی شان انجام می شود. برای هر کدام از مراسم لباس مخصوصی وجود دارد. آنها از تنوع رنگی زیادی استفاده می کنند. که شاد است و زیبایی بصری زیادی ایجاد می کند. البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که در مالزی هر کس با توجه به موقعیت اجتماعی خود لباس می پوشد. نکته جالبی دیگر اینکه در مالزی چه زنان و چه مردان از رنگ های شاد برای لباس هایشان استفاده می کنند. اگرچه لباس های سنتی مالایی ها خاص است اما آنچه روزمره می پوشند یک پیراهن آستین کوتاه، شلوارهای سبک وزن و صندل های راحتی است. در این کشور قانون ویژه ای حاکم است و در ایام ماه رمضان زنان مجاز به پوشیدن لباس تنگ و کوتاه نیستند و در صورت تخطی به یک سال زندان و جریمه نقدی دو هزار رینگیت (حدود 600 دلار) محکوم می شوند.

ترکیه

اما در ترکیه با توجه به فرهنگی که در آنجا حاکم است زنان مسلمان پوشیده و محجبه هستند و از لباس های بلند استفاده می کنند. در آنجا عرف نیست مردان و زنان شلوارک بپوشیند. حتی خیلی خوشایند نیست که لباس های بدون آستین پوشیده شود. اگر خانمی در ترکیه خواست دامن استفاده کند باید دامن بلند باشد و روی زانوی او را بپوشاند. مختاری به نکته مهمی اشاره می کند: « در کشور ترکیه قانون پوشش به گونه ای است که هر کس هر طور تمایل داشته باشد می تواند لباس بپوشد. مختاری می گوید: «زنانی که داری پوشش اسلامی هستند اجازه ورود به قمارخانه ها را ندارند.» در ترکیه زنان محجبه پوشیده هستند.»

هند

هند؛ کشوری که مختاری از سفر به آنجا دستاوردهای زیادی دارد. سرزمینی با تمدن اصیل و کهن که برای هر رسم خود یک لباس خاص دارند. تنوع لباس در هند خبر از اهمیت بسیار زیاد هندی ها به زیبایی پوشاک شان می دهد. او مدتی را در هند سکونت داشته و از نزدیک با مردم نشست و برخاست داشته است. اغلب مردم هند را با ساری های رنگارنگ و زیبایشان می شناسند. لباس سنتی این کشور که به گفته مختاری با گذشت زمان خیلی طرفدار ندارد. او می گوید:« در یکی 2 دهه اخیر مردم هند هر طور که دوست دارند لباس می پوشند. با این حال می توان گفت هندوها پیرو ساری و لباس جمع و جور و پوشیده هستند. مسلمانان هم همین طور اما پوشیده تر از روسری یا مقنعه استفاده می کردند.»

کره شمالی و جین آمریکایی

کره شمالی با توجه به نوع حکومتی که دارد می توان گفت کیم جونگ اون در جزئی ترین و خصوصی ترین شرایط زندگی مردم دخالت دارد. از این رو یکنواخت بودن نحوه لباس پوشیدن و آراستگی مو خیلی عجیب به نظر نمی رسد. مختاری معتقد است: «کره شمالی با نوع حکومتی که در پیش گرفته بیشتر به زندان می ماند و اثری از یک جامعه مترقی در آن دیده نمی شود.» در کشور کره به دلیل نفرت و انزجار از آمریکا  پوشیدن شلوار جین آبی ممنوع است. چرا که کیم جونگ اون رنگ آبی را منتسب به آمریکا می داند.

چین

زنان چینی دائماً سبک و مدل پوشش خود را عوض میکنند. آن‌ها به‌هیچ‌عنوان بر روی یک سبک خاص تاکید ندارند و به‌محض ظهور یک سبک و پوشش جدید، آن‌ها نیز دست به تغییر در نوع پوشش خود می‌زنند. چین یک کشور آزاد است و مسافران می توانند هر لباسی بپوشند. اما برای احترام به فرهنگ مردم چین، بهتر است که از پوشیدن لباس های باز خودداری کنید. مختاری می گوید: «چین در دهه 60 تا 80 هم همینطور بود. اما الان عرف جامعه تغییر کرده است.»

پرتغال

پوشش پرتغالی ها معمولا محافظه کارانه می باشد. زنان دارای پوشش بوده و مردان همیشه کت و شلوار می پوشند و کراوات می زنند. زنان کت و شلوار و یا کت و دامن می پوشند. دنباله روهای مد بر این باورند که لباس نشان دهنده موفقیت افراد و جایگاه اجتماعی آنان است و به همین دلیل آنها افتخار می کنند که لباس هایی با پارچه های با کیفیت می توانند بر تن کنند. مختاری می گوید: «در کشور پرتقال کارمندان خانم نباید لباس بالای زانو بپوشند. برای همین برای راحتی خود شلوار میپوشند. اما غیر از مواقع کاری طبق عرف کشور خود عمل می کنند.»  

ونزوئلا

ونزوئلا نیمه برهنه بودند به خاطر گرما و به دلیل فرهنگشان. در کلمبیا و آمریکای لاتین هم خیلی پوشیده نیستند.

کد خبر 787027 برچسب‌ها خانواده مهارت‌های زندگی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خانواده مهارت های زندگی استفاده می کنند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۷۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک بام و دوهوای دولت برای کولرهای گازی: تبلیغ ممنوع؛ فروش آزاد، قاچاق رها!

مهدی بستانچی، رئیس انجمن تولیدکنندگان سیستمهای تهویه مطبوع ایران: درماه های اخیر ممنوعیت تبلیغ کولرهای گازی موجب تعجب و سئوال محافل حرفه ای و صنعتی این حوزه شده است. بر اساس مصوبه شورای عالی انرژی، وظیفه ممنوع کردن تبلیغ کالا‌های با مصرف انرژی بالا و فاقد سازگاری لازم با اقلیم‌های مختلف کشور برعهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشته شده است تا این وزارتخانه با همکاری دستگاه‌های ذیربط به ویژه سازمان صدا و سیما اقدامات لازم را برای ممنوعیت تبلیغ این گونه کالا‌ها براساس پیشنهاد وزارتخانه‌های نفت و نیرو و هماهنگی وزارت صنعت، معدن و تجارت به عمل آورد؛ اما این مصوبه در حالی صادر شده که به‌تعدد شاهد تبلیغ کولر‌های گازی از شبکه‌های مختلف صدا و سیما و گا‌ها نصب بنر‌های شهری در ا ین زمینه هستیم.

دروهله نخست به نظر می رسد حساسیت به موضوع کولرهای گازی، به دلیل مصرف برق این محصولات است ، اما یک محاسبه سرانگشتی نشان می دهد درحالی که مصرف ۲۰ میلیون کولر آبی در کشور در فصل گرم سال، ۱۰ هزار مگاوات انرژی الکتریکی است، شاهد مصرف ۲۰ هزار مگاواتی ۱۰ میلیون کولر گازی در کشور در فصول گرم سال هستیم.

 این تناقض  را می توان در چند بخش اساسی بررسی کرد : اول اینکه اگر  کولر های گازی بار سنگینی در حوزه مصرف انرژی محسوب می شوند، که  البته به طور حتم این گونه است، اما باید دید چرا همچنان تبلیغ این نوع تجهیزات به صورت گسترده در سطح شهرها و رسانه های ملی  انجام می شود؟ و دوم این که موضوع بسیار مهم تر و آسیب رسان به صنعت و اقتصاد کشور ، یعنی قاچاق در این حوزه چرا نادیده گرفته می شود و چرا برنامه ریزی مناسب و روشن و متقنی برای تولید و تامین نیازهای داخلی و جلوگیری از قاچاق این کالا صورت نمی پذیرد؟

حسب اعلام مسئولان تشکل های مربوط، کولر گازی اجنرال و انواع دیگر کولر گازی در صدر قاچاق لوازم خانگی در ایران قرار دارند و  تنها در سال ۹۵ و ۸ ماهه 1395 و  سال 1396، حدود ۴۵۰ میلیون دلار کولر گازی به صورت قاچاق وارد کشور شده است.

همچنین براساس  اعلام فرمانده انتظامی استان البرز در پاییز 1402  یکی از واحدهای تجاری سطح استان اقدام به  واردات بیش از 2500 دستگاه اسپیلت کولر گازی و پکیج دیواری کرده و بدون اینکه در سامانه جامع انبارها این کالاها را ثبت نمایند، اقدام به فروش آنها در بازار کرده  است .

و سئوال این که چه اقدامات بازدارنده ای در این زمینه یعنی قاچاق به عنوان مساله حاد و مزمن صنایع کشور صورت پذیرفته است؟

نکته بسیار قابل تامل آن که برآوردها نشان می دهند که نیاز بازار کشور سالانه حدود ۷۰۰ هزار دستگاه است که تقریبا ۴۰۰ هزار دستگاه آن در داخل تولید و سالانه چیزی حدود  ۳۰۰ هزار دستگاه کولرگازی به کشور قاچاق می شود.

به این ترتیب بیش و پیش از هر اقدامی از جمله اقدامات «یک بام و دوهوایی» مانند ممنوعیت تبلیغ کولرهای گازی، انتظار می رود در مبادی ورودی تلاش های  بیشتری در خصوص کنترل قاچاق کولر که بعضا با برندهای زیر پله ای و در کشورهایی با بنیه تولیدی بسیار ضعیف ساخته می شوند، انجام شود؛ چرا که این محصولات اصولا از لحاظ مصرف انرژی از فن آوری روز دنیا بهره مند نیستند. بنابراین نظارت بر تولید با کیفیت این نوع تجهیزات و ارائه تسهیلات کارآمد به تولید کنندگان ذی صلاح  داخلی  و بهره مندی از  پنل های خورشیدی در تولید برق این تجیهزات تا حدودی می تواند این جلوی قاچاق سازمان یافته و گسترده را بگیرد و از میزان آن بکاهد.

اما راه حل  دیگر برای خنک کردن ساختمان ها در فصول گرم سال مربوط به  طراحی تهویه طبیعی در معماری پایدار  است؛ راهکاری که امروزه در کشورهای توسعه یافته مورد توجه جدی است و در کشور ما نیز توجه به آن اولویت قطعی دارد.

برای ایجاد تهویه طبیعی در معماری باید قبل از اجرای ساختمان، تحقیقاتی در خصوص انتخاب بهترین موقعیت ساختمان به منظور ایجاد تهویه مناسب از بادهای غالب انجام می شود. همچنین عناصر طراحی وجود دارد که باید در ساختمان گنجانده شوند تا امکان دسترسی آزاد به هوا فراهم شود. به عنوان مثال، پنجره های طبقه بالایی در در جهتی نصب شوند تا دسترسی راحت هوا به طبقات پایین دست فراهم شود.

برای بسیاری از خانه های شخصی، ساختمان کارآمد همراه با تهویه طبیعی برای برآوردن نیازهای تهویه کافی است. سازه های بزرگتر ممکن است به ترکیبی از تهویه طبیعی و مکانیکی نیاز داشته باشند تا کیفیت هوا در سطح معقولی حفظ شود. ساختمان‌های سبز اغلب به‌طور خاص طراحی می‌شوند که عمدتاً به دلایل بهره‌وری انرژی بر تهویه طبیعی تکیه می‌کنند و همچنین می‌توان ساختمان‌ها را برای سازگاری با تهویه طبیعی، برای افرادی که علاقه‌مند به کارآمدتر کردن سازه‌ها در مصرف انرژی هستند، بازسازی کرد.

هدف اصلی تهویه طبیعی این است که به هوای محیط بیرون اجازه دهد تا رطوبت کم، جریان باد با دمای متوسط را به عنوان منبع خنک کننده جایگزین برای ساختمان فراهم کند و گردش هوا را در سرتاسر ساختمان فراهم کند. با استفاده از این روش، مالکان ساختمان می توانند با خاموش کردن سیستم تهویه مطبوع در زمانی که دما مناسب است، در هزینه های انرژی صرفه جویی کنند. تهویه طبیعی می‌تواند جایگزین تمام یا بخشی از یک سیستم مکانیکی شود و هزینه‌های خرید انواع سیستم تهویه مطبوع هوا، اجرای کانال انتقال هوا و هزینه مصرف انرژی را برای مالک کاهش دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام